- Strona główna
- >
- Archiwum
- >
- zeszyt 2
- >
- Genetyka zachowań samobójczych
Archiwum 1992–2014
Genetyka zachowań samobójczych
Cel. W pracy przedstawiono przegląd genetycznych badań populacyjnych i molekularnych z zakresu etiologii zachowań samobójczych.
Poglądy. Badania molekularne dotyczą przede wszystkim związku samobójstw i genów układu serotoninowego. Sugerowane jest także znaczenie innych genów: genu monoaminotransferazy typu A, genów związanych z neurogenezą oraz genu kodującego cholecystokininę. Istnieją hipotezy, że predyspozycja do zachowań samobójczych jest ściśle związana z określonymi cechami temperamentu i wspólnie z nimi dziedziczona.
Wnioski. W świetle przedstawionych doniesień można stwierdzić, że podatność na zachowania samobójcze zależy od interakcji wielu czynników zarówno natury genetycznej, jak i środowiskowej. Skłonność do podejmowania zamachów na własne życie może być dziedziczona genetycznie niezależnie od predyspozycji do wystąpienia różnych zaburzeń psychicznych.