Streszczenie
Międzynarodowa klasyfikacja zaburzeń snu systematyzuje dotychczasową wiedzę o zaburzeniach snu w oparciu o kryterium mechanizmów patofizjologicznych. Ma służyć celom diagnostycznym i epidemiologicznym. Wyróżnia 4 grupy zaburzeń: (1) dysomnie, (2) parasomnie, (3) zaburzenia snu towarzyszące chorobom psychicznym i somatycznym, (4) proponowane zaburzenia snu. Dysomnie i parasomnie obejmują główne, pierwotne zaburzenia snu. Klasyfikacja szczegółowo i wielostronnie (objawy, przebieg i rokowanie, podłoże patologiczne, powikłania, wyniki badań EEG snu i innych prób laboratoryjnych, diagnostyka różnicowa, przedmiotowe piśmiennictwo) omawia poszczególne jednostki zaburzeń snu. Obiektywna ocena charakterystycznych objawów bazuje na wynikach poligraficznych badań snu i czuwania.