Streszczenie
Artykuł traktuje o drugiej teorii lęku Zygmunta Freuda oraz o lęku w aspekcie rozwojowym w jego ujęciu, jak też w ujęciach Melanii Klein i Margaret Mahler. Według Freuda w rozwoju każdego dziecka pojawia się charakterystyczna sekwencja niebezpiecznych sytuacji, na które dziecko reaguje lękiem i które pozostają w nieświadomości przez całe życie. Wymieniał kolejno: utratę obiektu, utratę miłości obiektu, lęk kastracyjny w okresie edypalnym oraz lęk przed superego. Opisane szczegółowo przez Freuda lęki towarzyszące fazie edypalnej i tworzeniu się superego zostały przedstawione w artykule w jego ujęciu. Natomiast wczesny rozwój dziecka wraz z towarzyszącymi mu lękami został przedstawiony w ujęciu Melanii Klein– w odniesieniu do pierwszego roku życia – oraz w ujęciu Margaret Mahler – w odniesieniu do kilku pierwszych lat życia.