Streszczenie
Wyniki badań wymiarowychnad schizofrenią pozostają znacząco niekonsekwentne.Dążąc do poprawy trafności rezultatówzbadano grupę 200 chorych na schizofrenię paranoidalną(średni wiek: 34,3; 120 mężczyzn, 80 kobiet)przeprowadzając równoległą ocenę za pomocąskal KOSS (Kliniczna ocena syndromów schizofrenicznych)i PANSS (Positive and NegativeSyndromeScale). W wyniku analizy czynnikowej(metoda zasadniczych składowych, rotacja Varimax)uzyskano dwa 7-czynnikowe modele wyjaśniającecałkowitą wariancjęna poziomie 66,54%(KOSS) i 69,03% (PANSS). Pięć głównychfaktorówpowtarzało się w obu modelach tworzącprzejrzysty w interpretacji klinicznej zespół czynników:negatywny, dezorganizacji, pozytywny, kognitywnyi niedostosowanego zachowania. Dwanajsilniejsze faktory w obu modelach skupiały objawynegatywne i dezorganizacji –wraz z silną reprezentacjązaburzeń komunikacji w KOSS,pomimoiż podczas kwalifikacji do badań jednoznaczniewykluczano przypadki schizofrenii rezydualnejoraz prostej. Potwierdzono specyficznewłaściwości badawcze KOSS, a zwłaszcza trafnośćstosowania tej 31-objawowej skali w diagnostycezaburzeń komunikacji i wglądu. Stwierdzono, iżzróżnicowanie w proponowanych modelach wymiarowychschizofrenii w znacznej części wynika z podejmowanychdecyzji metodologicznych.