1999 zeszyt 2

Powrót do zeszytu

Tom 8, zeszyt 2

Wymiary schizofrenii

Czynnikowa struktura zaburzeń schizofrenicznych –część l: teoria

BARTOSZ ŁOZA1
1. Katedry i Kliniki Psychiatrii AM w Lublinie
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 1999, 8, 181-191
Słowa kluczowe: schizofrenia, analiza czynnikowa, modele czynnikowe, wymiary schizofrenii

Streszczenie

Studia wymiarowe, oparte naanalizie czynnikowej, należą do najczęściej praktykowanychpodejść badawczych we współczesnej psychopatologii.W odniesieniu do schizofrenii, początkowakoncepcja dychotomii pozytywno-negatywnej okazałasię zbytnim uproszczeniem, gdyż nie uwzględniałaistnienia różnych zjawisk, które zostały potem opisanejuż w ramach podejścia wielowymiarowego. Objawyschizofrenii mogą zostać uporządkowane w postacigrupy czynników, których obecność wzajemnie niewyklucza się. Obecne modele czynnikowe nie sąw stanie jednoznacznie zweryfikować hipotez o etiologicznejlub patofizjologicznej łączności objawów,zespołów lub poszczególnych chorób w ramach zaburzeńschizofrenicznych. Badania wymiarowe wiążąsię ze zmiennością złożonych procedur metodologicznychoraz wyborów klinicznych, a statystycznegrupowanie objawów subiektywnych i obiektywnychściśle zależy od wybranych metod doboru i ocenypacjentów oraz od wyboru procedur statystycznych.Wyodrębnianie lub eliminacja kolejnych „znaczących", istotnych klinicznie czynników może wynikaćz niespecyficznych decyzji metodologicznych, copowoduje niespójność wyników.

Adres do korespondencji:
Dr Bartosz Łoza, Klinika Psychiatrii AM,
ul. Abramowicka 2, 20-442 Lublin