2001 zeszyt 4

Powrót do zeszytu

Tom 10, zeszyt 4

Artykuł oryginalny

Ocena przestrzegania przepisów Ustawy o ochronie zdrowia psychicznego dotyczących przymusu bezpośredniego

Stanisław Dąbrowski1
1. Zakład Organizacji Ochrony Zdrowia Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 2001, 10, 375-382
Słowa kluczowe: przymus bezpośredni

Streszczenie

Z analizy 959 zawiadomień O zastosowaniu przymusu bezpośredniego wynika, że: postępowanie to, głównie w formie unieruchomienia, rzadko – przytrzymania, stosowana wobec 209 osób, tj., co najmniej w 12,36% leczonych w okresie 6 miesięcy hospitalizacji. Wśród zachowań uzasadniających zastosowanie przymusu zdecydowanie przeważała agresja przeciwka innym, autoagresja, gwałtowne niszczenie mienia, pobudzenie ruchowe nad powodami głównie terapeutycznymi, zachowaniami uciążliwymi dla otoczenia, ucieczkami i innymi. Powody zastosowania przymusu bezpośredniego w: 54,2% epizodów były zgodne z ustawą, 33,7% – formalnie zgodne, ale nieuzasadnione wystarczająco, 3,8% – niezgodne z ustawą, 4,1% – wątpliwe, 4,2% – nastąpiły na żądanie pacjenta. Lekarz zlecający przymus bezpośredni i kierownik szpitala w sposób mechaniczny akceptują zasadność zastosowania przymusu.

Adres do korespondencji:
Prof Stanisław Dąbrowski,
Zakład Organizacji Ochrony Zdrowia Instytutu Psychiatrii i Neurologii,
Al. Sobieskiego 9,
02-957 Warszawa