Streszczenie
Dokonano analizy 37 opinii sądowo-psychiatrycznych wydanych w Klinice Psychiatrii Sądowej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w latach 1995-2001 oraz 72 opinii wydanych w tych sprawach wcześniej przez inne zespoły biegłych. Opinie dotyczyły 37 mężczyzn, sprawców wypadków komunikacyjnych. Wśród nich 15 sprawców (40%) oddaliło się z miejsca wypadku. Tylko 3 sprawców wypadków uznano za niepoczytalnych z powodu choroby psychicznej, a jednego z powodu pourazowych zaburzeń świadomości – wobec oddalenia się z miejsca wypadku. Różnice w ocenach poczytalności poprzednich biegłych i biegłych Kliniki dotyczyły 6 sprawców (20% opiniowanych) i wynikały z odmiennych ocen stanu psychicznego tempore criminis, dotyczących przede wszystkim postaci upicia alkoholowego i wystąpienia zaburzeń świadomości. Wynikały one, naszym zdaniem, z niedostatecznie wnikliwej analizy danych akt sprawy. Różnice w ocenie występowania tzw. „szoku powypadkowego" dotyczyły nasilenia objawów ostrej reakcji na powstały stres, która wymaga od biegłych większej wnikliwości w wykorzystaniu danych akt sprawy w celu oceny zachowania się sprawcy oddalającego się z miejsca wypadku. Największe różnice dotyczyły ocen zdolności do uczestnictwa w postępowaniu karnym i zdolności do odbywania kary pozbawienia wolności, na które miały wpływ zaświadczenia wydawane przez nieuprawnionych do tego psychiatrów.