Streszczenie
Poglądy – Uszkodzenia mózgu w przebiegu urazów i udarów stanowią w naszych czasach ogromny problem kliniczny i społeczny. Ogromny postęp, jaki dokonał się w diagnostyce neuroobrazowej nie idzie w parze z postępem w leczeniu i wczesnej dokładnej ocenie rokowania. Biochemiczna diagnostyka uszkodzeń mózgu stanowi nową możliwość w monitorowaniu leczenia i ocenie rokowania chorych. Podstawową rolę odgrywają obecnie: białko S100B i specyficzna enolaza neuronalna (NSE). S100B występuje w astrogleju, a NSE wykryto w cytoplazmie neuronów. W przebiegu uszkodzeń mózgu markery te są uwalniane do krwi i mogą być mierzone. Kilku autorów oceniało już ich przydatność diagnostyczną i prognostyczną. Większość badań potwierdza dobrą korelację między uwalnianiem markerów a stanem neurologicznym, obrazem CT i co szczególnie ważne – wysoką wartość w przewidywaniu sprawności chorego w dłuższej perspektywie.
Wnioski – Przydatność oznaczania markerów w monitorowaniu leczenia ciągle nie jest jasna. Wiadomo, że uwalniane po uszkodzeniach białko S100B może odgrywać rolę zarówno w procesach naprawczych mózgu jak i we wtórnym uszkodzeniu neuronów. Analiza S100B i NSE w pierwszych dobach po udarze może także pomóc przewidywać stan intelektualny chorego po udarze.