2003 zeszyt 3

Powrót do zeszytu

Tom 12, zeszyt 3

Artykuł oryginalny

Jakość życia a funkcjonowanie pacjentów chorych na schizofrenię w ocenie pacjentów, ich rodzin i terapeutów

KATARZYNA SPIRIDONOW1, BEATA KASPEREK1, Małgorzata Chądzyńska1
1. Zakładu Rehabilitacji Psychiatrycznej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 2003, 12 (3), 293-309
Słowa kluczowe: schizofrenia, jakość życia, codzienne funkcjonowanie

Streszczenie

Cel – Celem pracy jest odpowiedź na pytanie: czy subiektywna jakość życia pacjentów wiąże się z poziomem ich codziennego funkcjonowania?

Badani – W badaniach wzięło udział 29 pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii z oddziałów dziennych IPiN oraz Szpitala „Drewnica" oraz 29 członków ich rodzin.

Metoda – pacjenci wypełniali dwa narzędzia: skalę subiektywnej oceny jakości życia (WHOQOL-BREF) i codziennego funkcjonowania („Skalę codziennego funkcjonowania" z kwestionariusza Tempier i Mercier). Członkowie rodzin oceniali funkcjonowanie chorych za pomocą skali „Oceny umiejętności radzenia sobie z czynnościami życia codziennego" Wallace i wsp. Terapeuci oceniali ogólny poziom funkcjonowania chorych przy użyciu skali GAS.

Wyniki – Korelacje między oceną funkcjonowania przez terapeutów oraz przez rodziny a wynikami oceny jakości życia przez samych pacjentów (WHOQOL) okazały się statystycznie nieistotne. Natomiast funkcjonowanie wg subiektywnej oceny samych pacjentów okazało się znacznie mocniej związane z ich oceną jakości życia. Subiektywna ocena własnego funkcjonowania pacjentów ma związek z ich zadowoleniem z siebie, ze swojego zdrowia i życia, z posiadaniem różnego rodzaju zasobów (nie tylko finansowych) umożliwiających samodzielne życie oraz z poziomem odczuwanej przez nich energii życia.

Omówienie – W badanej grupie wystąpił istotny związek między jakością życia pacjentów a ich oceną własnego funkcjonowania. Ocena funkcjonowania przez terapeutów i rodziny nie miała związku z subiektywną jakością życia w ocenie chorych. Poza pieniędzmi, pozostałe elementy jakości życia mające związek z subiektywną oceną funkcjonowania pacjentów, mają charakter czynników nieuchwytnych i "niepoliczalnych" – trudnych do adekwatnej oceny z zewnątrz.

Wnioski – Uzyskane wyniki po raz kolejny zwracają uwagę na różnice między pacjentami a osobami zdrowymi w ocenie życia osób chorych na schizofrenię. Jeżeli planując oddziaływania rehabilitacyjne chcemy rzeczywiście poprawić jakość życia pacjentów, musimy respektować ich odczucia, a nie tylko obowiązujące normy.