Streszczenie
Do niektórych celów klinicznych przydatne byłoby skorzystanie z narzędzi samooceny stanu psychicznego przez chorych na schizofrenię. Sprawa budzi jednak wiele kontrowersji. W poprzednich pracach wskazaliśmy na dobrą rzetelność i specyficzną trafność przeznaczonej do takiego celu „Frankfurckiej skali samopoczucia" (FBS) wg Süllwold i Herrlich. Jednak, w celu poprawy praktyczności narzędzia, zaproponowaliśmy skrócenie oryginalnej skali na podstawie wtórnej, retrospektywnej analizy psychometrycznej.
Cel – Obecne badanie skróconej wersji „Frankfurckiej skali samopoczucia" (sFBS) zmierzało do oceny jej podstawowych właściwości psychometrycznych na podstawie badań bezpośrednich, prospektywnych.
Badane osoby – Zbadano 30 chorych o różnych rozpoznaniach (w tym 19 chorych na schizofrenię wg ICD-l0).
Metoda – Jako referencyjnego narzędzia samooceny używano dwóch skal analogii wzrokowej, a jako alternatywnego narzędzia do oceny klinicznej użyto skali KOSS (Kliniczna ocena zespołów schizofrenicznych). Pacjenci oceniali swój stan, co tydzień, lekarze oceniali ich stan niezależnie, co 2-4 tygodnie.
Wyniki – sFBS może być stosowana rzetelnie. Jej trafność wydaje się swoista i w niewielkim stopniu związana z oceną kliniczną. Struktura czynnikowa skali jest jednowymiarowa (sygnały dezorganizacji). Rzetelność i struktura czynnikowa są stabilne w czasie kolejnych tygodni, mimo zmian stanu psychicznego chorych. Skala różnicuje opis obserwowanych stanów psychicznych i wydaje się praktyczna w użyciu.
Omówienie – 'Wyniki bezpośredniego badania wartości sFBS są zbieżne z wnioskami wcześniejszej, wtórnej analizy jej wartości. Skrócona wersja zachowuje właściwości psychometryczne wersji pełnej, jest natomiast łatwiejsza do praktycznego zastosowania.
Wnioski – Skala może być przydatna do śledzenia zmian w zakresie samooceny stanu psychicznego chorych.