Streszczenie
Cel. Już twórca nazwy schizofrenia Eugen Bleutler używał liczby mnogiej podkreślając różnorodność obrazu klinicznego choroby. Począwszy od lat siedemdziesiątych badacze podejmują próby wyodrębnienia czynników prognostycznych przebiegu schizofrenii.
Metoda. Dysponując bogatą bazą danych sprzed kilkunastu lat o 41 chorych, podjęto próbę wyodrębnienia cech predykcyjnych przebiegu schizofrenii paranoidalnej. W tym celu wydzielono podzbiory pacjentów podobnych pod względem poszczególnych zespołów cech metodą analizy grupowej i wielowymiarowej algorytmem Steinhausa przy pomocy programu komputerowego autorstwa Horodnickiego. Analiza ta umożliwia wyodrębnienie cech psychopatologicznych i biologicznych istotnych dla prognozowania dalszego przebiegu schizofrenii paranoidalnej.
Wyniki. Wydzielanie podstawowe i dynamiczne niektórych hormonów zwłaszcza TSH, FSH i kortyzolu przed rozpoczęciem leczenia może wspomagać prognozę dalszego przebiegu oraz następstw indywidualnych i społecznych tej grupy psychoz. Okazało się, że kryteria diagnostyczne schizofrenii paranoidalnej DSM-III nie różnicują chorych z mniej lub bardziej negatywnymi następstwami choroby. Natomiast krótka skala diagnostyczna BPRS Overalla, zwłaszcza siedem jej objawów, może mieć wartość prognostyczną dla dalszego przebiegu choroby.
Wnioski. Prawdopodobnie analiza grupowa algorytmem Steinhausa umożliwi prognozę przebiegu choroby w świeżych zachorowaniach na schizofrenię paranoidalną.