Streszczenie
Artykuł jest podsumowaniem doświadczeń, jakie zgromadziliśmy organizując przez ostatnich 20-30 lat w Anglii i we Włoszech opiekę psychiatryczną zorientowaną środowiskowo. W oparciu o nie stwierdziliśmy wstępnie, że podstawą organizacji zrównoważonej opieki psychiatrycznej są następujące kwestie: (a) świadczenia powinny odzwierciedlać priorytety użytkowników i opiekunów, (b) dowody naukowe potwierdzają potrzebę dostępności zarówno świadczeń szpitalnych, jak i środowiskowych, (c) świadczenia powinny być zapewnione blisko miejsca zamieszkania, (d) niektóre ze świadczeń powinny być dostępne raczej w formie wyjazdowej niż na miejscu, (e) interwencje powinny dotyczyć tak objawów, jak i niesprawności, (f) leczenie musi być dostosowane do indywidualnych potrzeb. W artykule rozpatrujemy dziesięć kluczowych wyzwań, przed którymi stają często osoby próbujące organizować opiekę psychiatryczną zakorzenioną w środowisku: (a) obcowanie z lękiem i niepewnością, (b) kompensowanie ewentualnego niedoboru struktur w opiece środowiskowej, (c) uczenie się inicjowania nowych rozwiązań, (d) radzenie sobie z opozycją wobec zmian wewnątrz systemu opieki psychiatrycznej, (e) odpowiadanie na niechęć otoczenia, (f) negocjowanie ograniczeń finansowych, (g) unikanie usztywnień w systemie, (h) przełamywanie granic i barier, (i) umacnianie morale personelu, (j) organizowanie opieki dostosowanej do potrzeb lokalnych, nie zaś poszukiwanie „właściwego rozwiązania" skądkolwiek.