Streszczenie
Cel. Celem pracy była próba odpowiedzi na pytanie, czy w wypowiedziach rodziców dzieci chorych na schizofrenię paranoidalną zebranych w sytuacji zadaniowej charakteryzującej się nowością i predysponującej do wzmożonego niepokoju i stresu, pojawiają się oznaki zaburzeń kognitywnych.
Metoda. Zastosowano test projekcyjny Rorschacha, w którym badani relacjonują, co widzą w plamach atramentowych, do czego są one według nich podobne. Wbrew pozorom swobodne wypowiedzi w sytuacji, gdy bodźce pozbawione są znaczeń denotacyjnych może wywołać poczucie niepewności i stresu. Do analizy wypowiedzi wykorzystano PTI - opracowany przez J.E. Exnera wskaźnik zaburzeń percepcji i myślenia. Przebadano 31 par rodziców mających dziecko chore na schizofrenię paranoidalną i 21 par rodziców mających tylko zdrowe dzieci.
Wyniki. Rodzice dzieci chorych i rodzice dzieci zdrowych nie różnili się istotnie między sobą liczbą wypowiedzi wygenerowanych w całym badaniu testem, ale to rodzice dzieci chorych dali istotnie mniejszą liczbę wypowiedzi adekwatnych do plam i istotnie większą liczbę wypowiedzi nieadekwatnych, wykazali się więc mniejszą precyzją percepcji. Rodzice osób chorych uzyskali też istotnie wyższe wyniki w PTI. Na uzyskane wyniki wpłynęły głównie wypowiedzi matek chorych dzieci. Matki chorych dzieci różniły się od matek dzieci zdrowych nie tylko w percepcyjnym, ale również w myślowym aspekcie wypowiedzi uzyskując wyższe oceny za tzw. sygnatury specjalne i posługując się dziwaczną logiką.
Wnioski. Rodzice dzieci chorych na schizofrenię wykazali istotnie mniejszą precyzję percepcji i uzyskiwali istotnie wyższe wyniki we wskaźniku PTI niż rodzice mający tylko zdrowe dzieci. Ojcowie chorych dzieci porównani z ojcami dzieci zdrowych nie różnili się od nich pod żadnym względem. Matki chorych dzieci różniły się od matek zdrowych dzieci nie tylko wyższymi wynikami w PTI i mniejszą precyzją percepcji, ale ponadto obserwowano nich oznaki swoistości procesów myślowych.