Streszczenie
Cel. Celem pracy jest omówienie roli leków działających poprzez układ renina - angiotensyna - aldosteron (RAA) w profilaktyce i leczeniu choroby Alzheimera (chA).
Poglądy. Choroba Alzheimera i otępienie naczyniopochodne (ONP) to najczęstsze przyczyny otępienia. Ostatnie badania sugerują mozlwość związku pomiędzy chorobami naczyniowymi i neurozwyrodnieniowymi. Długotrwałe nadciśnienie tętnicze (NT) może przyczynić się nie tylko do powstania ONP, ale także chA. Badania epidemiologiczne wskazują, że NT w średnim wieku może zwiększać ryzyko rozwoju chA w podeszłym wieku. Powstaje pytanie, czy zastosowanie leków hipotensyjnych może zredukować częstotliwość występowania otępienia i poprawić funkcje poznawcze u chorych na chA. W ostatnich latach intensywnie badano rolę leków hipotensyjnych w profilaktyce chorób neurodegeneracyjnych. Wcześniejsze badania wykazały, że w mózgowiu występuje niezależny układ RAA odpowiedzialny za funkcje poznawcze takie jak pamięć czy uczenie się. Wiadomo również, że inhibitory konwertazy angiotensyny (IKA) oraz antagoniści receptora dla angiotensyny (ARA) zmniejszają śmiertelność i umieralność, niezależnie od samego obniżenia ciśnienia tętniczego.
Podsumowanie. Zatrzymanie postępu chA, lub zapobieganie jej rozwojowi poprzez stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny lub antagonistów receptora dla angiotensyny II, nie zostało ostatecznie udowodnione. Konieczne są dalsze prospektywne badania z dobrze zdefiniowanymi punktami końcowymi, aby wyjaśnić rolę układu RAA oraz leków modyfikujących funkcje tego układu w patogenezie chA.