Streszczenie
Wieloletnie obserwacje kliniczne wykazały, że niespecyficzna globalna immunosupresja stosowana w stwardnieniu rozsianym nie wpływa w sposób zadowalający na przebieg choroby. W obecnej pracy omówiono metody bardziej selektywnej immunosupresji. Spośród nich pewne nadzieje kliniczne budzi komórkowa szczepionka, blokowanie receptora T przez kopolimer 1 i wywoływanie tolerancji poprzez podawanie doustne białka zasadowego mieliny. Mniej selektywne metody jak podawanie przeciwciał przeciw mediatorom reakcji immunologicznych (np. TNF), czy przeciwciał przeciw pewnym subpopulacjom komórkowym, są w trakcie badań eksperymentalnych. Duże zainteresowanie w ostatnich latach wzbudziło leczenie beta interferonem. Wyniki dużego wieloośrodkowego badania w USA sugerują, że preparat ten zmniejsza liczbę rzutów i powstawanie nowych ognisk demielinizacji w mózgu. Obserwacje te jednak wymagają potwierdzenia.