Streszczenie
Celem pracy jest przedstawienie możliwości diagnostycznych tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego w ocenie zmian naczyniopochodnych w strukturach mózgowia. Tomografia komputerowa jest dobrą metodą diagnostyczną w przypadku zmian krwotocznych, zwłaszcza w ostrej fazie choroby, a w krwawieniu podpajęczynówkowym pozostaje metodą z wyboru. Umożliwia również badanie pacjentów w ciężkim stanie klinicznym. Rezonans magnetyczny pozwala na wcześniejsze wykrycie zmian niedokrwiennych niż w badaniu TK, uwidocznienie nawet niewielkich ognisk patologicznych i pełną ocenę struktur tylnej jamy czaszki.