Streszczenie
Przebadano liczbę oraz rozmieszczenie płytek starczych, kłębków neurofibrylarnych i ubytku neuronalnego w różnych okolicach zespołu hipokampa w mózgowiach 10 pacjentów zmarłych z rozpoznaniem choroby Alzheimera oraz w 5 mózgowiach kontrolnych. Zmiany neurofibrylarne obecne były głównie w warstwie II kory śródwęchowej oraz sektorze CAI hipokampa, natomiast największą liczbę płytek starczych obserwowano w głębokich warstwach kory śródwęchowej i warstwie drobinowej zakrętu zębatego. Badania morfometryczne wykazały, że zmiany patologiczne obecne są zarówno w strukturach, z których biorą początek, jak i do tych, do których dochodzą główne drogi hipokampa. Stwierdzono jednak, że patologia neurofibrylarna przeważa w miejscach, z których biorą początek drogi przeszywające, podczas gdy w miejscach, do których one dochodzą przeważają płytki starcze. Obserwowane zmiany patologiczne prowadzą do dramatycznego ubytku komórek nerwowych, który jest największy w korze śródwęchowej (56%) i sektorze CAI (46%). Zanik neuronów prowadzi do zniszczenia głównych dróg doprowadzających informacje do hipokampa z różnych części ośrodkowego układu nerwowego.