Archiwum 1992–2013

Pracę rozpoczyna przegląd współczesnych poglądów na fenomenologię natręctw w ujęciu behawioralnym. Następnie autor przytacza podstawowe dane epidemiologiczne o występowaniu i współwystępowaniu zespołu natręctw. Omawia indywidualne i interakcyjne funkcje czynności przymusowych i na tym tle formułuje podstawy strategii behawioralnej terapii natręctw, ilustruje je przykładami kazuistycznymi i przytacza wyniki badań nad jej wynikami. (red.)

Na tle współczesnych ujęć diagnostycznych i lista ustaleń epidemiologicznych autorzy przedstawiają wyniki nowych badań biologicznym podłożem i próbami terapii zespołu natręctw. (red.)

Celem pracy była ocena stanu klinicznego i rodzaju przestępstw popełnionych przez osoby z rozpoznaniem chorób afektywnych oraz ocena wydanych w ich sprawie orzeczeń. Analiza opinii sądowo-psychiatrycznych i dokumentacji lekarskiej mężczyzn, którzy poddani byli obserwacji szpitalnej w Klinice Psychiatrii Sądowej IPiN w latach 1991-1995 wskazała, że tylko u 5 z nich (1,3%) rozpoznano choroby afektywne. U wszystkich badanych osób orzeczono niepoczytalność w rozumieniu art. 25 § l KK akcentując, bez względu na jej nasilenie, obecność choroby psychicznej tempore criminis. W żadnym przypadku nie wnioskowano detencji.

Niniejszy artykuł analizuje motywację 30 sprawców zabójstw przebywających na obserwacji sądowo-psychiatrycznej. Artykuł ma na celu szersze przedstawienie przyczyn i powodów, które doprowadziły do zabójstwa. Zajmuje się tłem społecznym (trudną sytuacją w rodzinie), relacjami wiktymologicznymi, motywacją, czynnikami biologicznymi i psychopatologicznymi, zaburzającymi społeczne funkcjonowanie młodych przestępców.

Praca przedstawia współczesne podejście diagnostyczne do zaburzeń snu w psychiatrii, na tle nowych klasyfikacji zaburzeń psychicznych (ICD-10, DSM-IV) oraz spostrzeżenia na temat występowania zaburzeń snu u pacjentów aktualnie hospitalizowanych w Klinikach Psychiatrycznych Katedry Psychiatrii AM w Łodzi. Ponadto poddano analizie preferencje psychiatrów dotyczące metod leczenia zaburzeń snu.

Celem badań było ustalenie różnic między zaburzeniami pamięci bezpośredniej i odroczonej u osób z uogólnionymi uszkodzeniami mózgu oraz z depresją endogenną. Zbadano 21 chorych z uszkodzeniem mózgu oraz 21 pacjentów z depresją endogenną. Wykorzystano test Bentona, próbę powtarzania cyfr, „Test figury złożonej" Reya, podtest pamięci trwałej ze „Skali pamięci" Choynowskiego oraz skalę MMSE. Stwierdzono, że pogorszenie pamięci jest w większym stopniu następstwem uszkodzenia mózgu niż zaburzeń depresyjnych. W porównaniu z chorymi z uszkodzeniami mózgu, pacjenci z depresją wykonywali lepiej zadania odroczonego przypominania materiału słuchowo-werbalnego (p<0.03) oraz wzrokowo-przestrzennego (p<0.04).

U 57 kobiet ciężarnych zagrożonych porodem przedwczesnym i u 36 – porodem po terminie przeprowadzono badania psychologiczne oceniając: poziom lęku (STAI Spielbergera), strukturę przeżywanego lęku i niepokoju (5-czynnikowy „Arkusz samopoznania" Cattella) oraz strukturę osobowości (MMPI-WISKAD). U pacjentek z obu badanych grup stwierdzono podwyższony poziom zarówno lęku sytuacyjnego, jak i trwałego. Kobiety zagrożone porodem przedwczesnym cechował wyższy poziom lęku o charakterze neurotycznym wynikający z dysharmonijnej osobowości oraz wykorzystanie bardziej prymitywnych mechanizmów obronnych. U kobiet rodzących po terminie lęk miał charakter reaktywny – cechował je większy stopień integracji osobowości i większa skuteczność opanowywania lęku.

Omówiono zwięźle pojęcie katatonii, jej objawy i diagnostykę różnicową, uwzględniającą schorzenia leżące u podłoża zespołów katatonicznych. Na podstawie literatury porównano częstość występowania zespołu katatonicznego w różnych zaburzeniach psychicznych, jak również częstość występowania poszczególnych objawów. Opisano wyniki leczenia zespołu katatonicznego małymi dawkami lorazepamu przytaczając przykłady z literatury oraz doświadczenia własne dotyczące 2 przypadków zespołu katatonicznego w przebiegu schizofrenii.

Jest to autobiograficzna relacja obrazująca sposób przeżywania zaburzeń psychicznych i radzenia sobie z nimi.

Od redakcji
Ponieważ tego rodzaju świadectwa mogą pełnić ważną i pouczającą rolę w przygotowaniu zawodowym osób zajmujących się leczeniem zaburzeń psychicznych, redakcja szeroko otwiera dla nich łamy „Postępów" i zaprasza potencjalnych autorów lub osoby dysponujące podobnymi relacjami do nadesłania ich (warunkiem publikacji jest oczywiście uzyskanie zgody autora). (red.)

Na tle zasad przygotowanej reformy organizacji psychiatrycznej opieki zdrowotnej, przedstawiono perspektywy przyszłego miejsca i roli dzisiejszych szpitali psychiatrycznych. (red.)