Streszczenie
Potrzeba osiągnięcia efektu antypsychotycznego u ludzi starszych nie może przeważać nad ostrożnością związaną z unikaniem objawów niepożądanych. Dlatego decyzja o podjęciu leczenia neuroleptykiem, winna być poprzedzona dokładną analizą przewidywanych skutków oraz ryzyka objawów ubocznych. Klasyczne neuroleptyki, ze względu na profil tolerancji, mniej nadają się do stosowania u osób starszych, niż neuroleptyki atypowe. Przez atypowość rozumie się nie powodowanie (lub powodowanie znacznie mniej nasilonych) objawów pozapiramidowych (a także późnych dyskinez), skuteczność w leczeniu zarówno objawów pozytywnych jak i negatywnych, a także korzystny wpływ na funkcje poznawcze oraz nie powodowanie (lub powodowanie nieznacznego) wzrostu poziomu prolaktyny. Na przykładzie starszych i nowszych neuroleptyków omówiono możliwości leczenia osób starszych.