Streszczenie
Autor zwraca uwagę na niedostatki związane z badaniami sądowo-psychiatrycznymi dostrzegane przez praktyków prokuratorów. Porusza problem obserwacji, obecności biegłych podczas rozprawy sądowej. Generalnie autor stwierdza, że praktyka wskazuje na dobrą współpracę organów sądowych i prokuratorskich z biegłymi. Problemy zarysowują się przy badaniach osób nieletnich i kobiet, ponieważ brakuje wydzielonych placówek do tego rodzaju obserwacji. Wiele szpitali nie jest przygotowanych do przeprowadzenia tego rodzaju badań i obserwacji (m.in. brak stosownego zabezpieczenia). Autor jest zdania, że przepisy art. 51 i 52 Ustawy o ochronie zdrowia psychicznego ułatwiają współpracę pomiędzy biegłymi a organami procesowymi, choć przepisy legislacyjne nadal wymagają komentarzy w poprawnym odczytaniu intencji ustawodawcy.