Streszczenie
Przedstawiony przypadek 22-letniego samobójcy ma pokazać jak ważny jest umiar i konsekwencja w stawianiu rozpoznań przy niejednoznacznym obrazie choroby. W ciągu dwóch lat leczenia rozpoznawano u tego pacjenta pięć różnego rodzaju zaburzeń. Zmienność koncepcji diagnozy i terapii wpłynęła na utratę wiary chorego w ich trafność, a co za tym idzie możliwość poprawy samopoczucia. Na podstawie autopsji psychologiczno-psychiatrycznej można stwierdzić, że obraz choroby spełniał kryteria rozpoznania zaburzenia schizotypowego. Jednak najtrafniejszą diagnozą byłaby opisana przez Bornsztajna, ale wycofana z obowiązujących klasyfikacji, schizofrenia somatopsychiczna.