2002 zeszyt 2

Powrót do zeszytu

Tom 11, zeszyt 2

Prace poglądowe

Zaburzenia dysocjacyjne w praktyce klinicznej

Krzysztof Owczarek1
1. Klinika Neurologii i Epileptologii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 2002, 11, 131-137
Słowa kluczowe: zaburzenia somatyzacyjne, somatyzacja, konwersja, psychogenne napady rzekomopadaczkowe, lęk, MMPI – wielowymiarowa skala osobowości

Streszczenie

Zaburzenia dysocjacyjne (określane dawniej jako histeryczne) przypominają objawy choroby o podłożu organicznym, ale nie mają żadnego podłoża somatycznego. Bogata symptomatologia objawów na całym świecie jest przyczyną wielu niepotrzebnych hospitalizacji, badań oraz wykonywanych zabiegów chirurgicznych. Występowanie zaburzeń dysocjacyjnych jest też przyczyną niepotrzebnych i niebagatelnych kosztów społecznych. Liczne niedostatki w zakresie diagnostyki tych zaburzeń oraz brak skutecznych metod terapeutycznego oddziaływania powoduje, że w tych przypadkach lekarze często widzą swoją rolę jedynie w wykluczeniu somatycznej choroby o poważnych konsekwencjach. Problem staje się bardziej złożony, jeśli zaburzenia dysocjacyjne współwystępują z chorobami o podłożu somatycznym. Przykładem takich problemów może być współwystępowanie psychogennych napadów padaczkowych u osób z padaczką. Psychologiczne badania dotyczące tej grupy pacjentów świadczą o podwyższeniu czynników związanych z lękiem w profilu osobowości. Wyniki dotychczasowych badań wskazują na konieczność ukierunkowania terapii na redukcję czynników związanych z lękiem i depresją, co przyczynia się do wzrostu zadowolenia pacjenta i skuteczniejszego radzenia sobie z problemami życia codziennego.

Adres do korespondencji:
Adres: Dr Krzysztof Owczarek, Klinika Neurologii i Epileptologii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego,
ul. Czerniakowska 231, 00-416 Warszawa