Streszczenie
Badanie wywołanych potencjałów wzrokowych przeprowadzono w grupie 30 pacjentów (22 kobiet i 8 mężczyzn) ze schizofrenią rozpoznaną wg kryteriów DSM-III-R, (6 – osób schizofrenia zdezorganizowana, 12 – schizofrenia paranoidalna, 6 – schizofrenia rezydualna i 6 – schizofrenia niezróżnicowana). W okresie badania 20 pacjentów było leczonych neuroleptykami, 10 pacjentów nie przyjmowało leków psychotropowych. Grupa kontrolna składała się z 50 zdrowych osób (25 kobiet i 25 mężczyzn). Zastosowano stymulację pełną szachownicą. Rejestrowano różnicę potencjałów pomiędzy elektrodą umieszczoną na szczycie głowy a punktami O1 i O2. Oceniano symetrię wykresów oraz amplitudy załamków i porównywano z wykresami uzyskanymi u osób zdrowych. Wyniki wykazały różnice średniej amplitudy załamków P1, P100 i N2. Średnia amplituda załamków P1 i N2 była większa w grupie chorych, natomiast średnia amplituda P100 była większa w grupie kontrolnej. Różnice amplitud były symetryczne i dotyczyły zarówno załamków prawostronnych, jak i lewostronnych. W przypadku załamków N1 i P300 różnice rozkładu amplitud nie były statystycznie znamienne. Odchylenia standardowe amplitud w grupie chorych były kilkakrotne większe niż w grupie kontrolnej, co świadczy o większej zmienności międzyosobniczej wzrokowych potencjałów wywołanych u osób z rozpoznaniem schizofrenii.