2003 zeszyt 2

Powrót do zeszytu

Tom 12, zeszyt 2

Artykuł poglądowy

Otępienie naczyniowe

Tadeusz Pietras1, PIOTR WIERZBIŃSKl1
1. Pracowni Gerontologii Kliniki Pneumonologii Alergologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 2003, 12 (2), 161-171
Słowa kluczowe: otępienie naczyniowe, miażdżyca

Streszczenie

Cel – Przedstawienie nowszych informacji na temat otępienia naczyniowego.

Poglądy – Otępienie naczyniowe jest bardzo ważną przyczyną zaburzeń funkcjonowania ludzi starych. Definiuje się je jako upośledzenie funkcji poznawczych wywołane niedokrwieniem mózgu, hipoksją lub krwotokami wewnątrzmózgowymi, po wykluczeniu innych przyczyn powstania deficytów funkcji poznawczych. Otępienie naczyniowe rozwija się najczęściej jako powikłanie licznych drobnych udarów korowych i podkorowych, czasami powstaje jednak wskutek pojedynczego. udaru. Ważne znaczenie w pierwotnej i wtórnej prewencji otępienia naczyniowego posiada walka z czynnikami ryzyka miażdżycy i chorób układu krążenia. Istnieją także genetycznie uwarunkowane postaci otępienia naczyniowego, np. zespół CADASIL. Postępowanie w otępieniu naczyniowym obejmuje leczenie miażdżycy i jej powikłaniami oraz stosowanie inhibitorów acetylocholinoesterazy celem poprawienia funkcji poznawczych.

Adres do korespondencji:
Dr Tadeusz Pietras, Pracownia Gerontologii Kliniki Pneumonologii i Alergologii
Uniwersytetu Medycznego, ul. Kopcińskiego 22, 90-153 Łódź