2004 suplement 2

Powrót do zeszytu

Tom 13, suplement 2

Interdyscyplinarne problemy spastyczności

Dokanałowy baklofen w ciężkiej spastyczności różnego pochodzenia

GÜNTER OCHS1
1. Department of Neurology, Klinikum Ingolstadt, Germany
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 2004, suplement 2 (18), 71-74
Słowa kluczowe: spastycznoś, baklofen

Streszczenie

Cel. Przedstawienie zasad i zastosowania leczenia dokanałowego baklofenem w spastyczności różnego pochodzenia.

Przegląd. Dokanałowy baklofen (ITB), wprowadzony po raz pierwszy w roku 1984, jest obecnie szeroko używany w leczeniu ciężkiej spastyczności różnego pochodzenia. Baklofen jest aplikowany przez cewnik dokanałowy za pomocą implantowanego zestawu zwanego pompą, umożliwiającego kontrolę dawki przez wiele lat. Liczne doniesienia udowodniły korzystne efekty u pacjentów ze spastycznością zarówno pochodzenia rdzeniowego, mózgowego jak i mieszanego. Inne niż klasyczne wskazania, takie jak: stwardnienie rozsiane, urazy rdzenia kręgowego, urazy mózgu, dziecięce porażenie mózgowe czy dystonia również przynoszą znamienne korzyści. Dysfunkcja neurogenna pęcherza moczowego, przemieszczanie się i mobilność powinny być oceniane zarówno w fazie testowania, jak podczas obserwacji długotrwałej. Niepożądane skutki uboczne występują rzadko.

Adres do korespondencji:
Adres: Prof. Günter Ochs, Dept. Neurology, Klinikum Ingolstadt, Krumenauer Str. 25, D-85049 Ingolstadt, e-mail: guenter.ochs@khzvi.de