2004 suplement 2

Powrót do zeszytu

Tom 13, suplement 2

Interdyscyplinarne problemy spastyczności

Klinimetria w spastyczności

Józef Opara1
1. Górnośląskiego Centrum Rehabilitacji „Repty” w Tamowskich Górach
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 2004, suplement 2 (18), 13-16
Słowa kluczowe: spastyczność, mierzenie

Streszczenie

Cel. Przedstawiono najczęściej używane metody oceny pacjentów z ciężką spastycznością. ,

Poglądy. Pomiar nasilenia spastyczności jest konieczny do oceny nowych metod terapeutycznych. Można go przeprowadzić w sposób pośredni lub bezpośredni – w drugim przypadku mierzone są skutki spastyczności. W artykule opisano zarówno subiektywne, jak i obiektywne metody oceny spastyczności. Przedstawiono skale oceny napięcia mięśniowego, skale częstości skurczów mięśniowych, ogólne skale upośledzenia ruchowego, skalę aktywności życia codziennego (ADL), testy sprawności i siły kończyny górnej, techniki badania różnicujące zaburzenia w obrębie mięśnia prostego uda od zaburzeń napięcia mięśnia biodrowo-udowego oraz napięcia mięśnia brzuchatego łydki od mięśnia płaszczkowatego, kliniczne skale oceny chodu, testy EMG i goniometryczny test wahadła.

Adres do korespondencji:
Prof. Józef Opara,
Górnośląskie Centrum Rehabilitacji „Repty",
ul. Śniadeckiego 1,
42-604 Tarnowskie Góry,
e-mail: jozefopara@wp.pl