Streszczenie
Cel. Przedstawienie informacji na temat nierzeczywistych percepcji muzycznych i porównanie z nimi wyników analizy 75 przypadków zebranych, poza jednym, z piśmiennictwa. Nierzeczywiste percepcje muzyczne, zwykle nazywane omamami, wg piśmiennictwa częściej występują u kobiet, w wieku podeszłym, kojarzone są z osłabieniem słuchu i uszkodzeniem (dysfunkcją) mózgu, zwłaszcza półkuli niedominującej. Rokowanie uważane jest za niepewne.
Badani i metoda. Analizie poddano 75 przypadków omamów i parahalucynacji muzycznych (OPM) opisanych w publikacjach, głównie anglojęzycznych z lat 1975-2002. Zwrócono uwagę na rodzaj zaburzeń psychicznych i zmian organicznych występujących u omawianych pacjentów, charakterystykę i rodzaj percepcji muzycznych, metody i skuteczność ich leczenia.
Wyniki. Nierzeczywiste percepcje muzyczne można podzielić na pięć grup: związane z zaburzeniami psychicznymi (szczególnie depresją), chorobami ośrodkowego układu nerwowego, idiopatyczne, wywołane przez leki i związane z poważnymi chorobami somatycznymi. We wszystkich analizowanych grupach przeważały kobiety oraz osoby z osłabieniem słuchu. Jedna trzecia pacjentów miała mniej niż 60 lat. Uszkodzenia mózgu były zlokalizowane w obu półkulach i pniu mózgu. Leczenie dało dobre wyniki u 75% kobiet i prawie 90% mężczyzn.
Wnioski. Tylko w mniejszości przypadków percepcje muzyczne mogły być uznane za omamy z powodu braku wglądu w ich nierzeczywistą naturę. W większości przypadków obecność wglądu wskazywała, że były to parahalucynacje (halucynoidy), automatyzmy sensoryczne.