Streszczenie
Cel. Zbadanie dynamiki hospitalizacji zaburzeń afektywnych w poszczególnych frakcjach społeczno-demograficznych.
Metoda. Analizowano różnice między rokiem 1997 i 2001 w hospitalizacji ogółu pacjentów i pierwszorazowych z poszczególnymi kategoriami rozpoznań zaburzeń afektywnych. Uwzględniono trzy zmienne niezależne: wiek, płeć i miejsce zamieszkania (wieś/miasto). Przyjętą do porównań jednostką był wskaźnik, określony liczbą pacjentów na 100 tys. ludności ogółem oraz ludności o analizowanych cechach.
Wyniki. W latach 1997-2001 częstość hospitalizacji wzrosła o 39%, podobna dynamika charakteryzuje częstość pierwszych przyjęć. Najczęstszą przyczyną hospitalizacji były zaburzenia depresyjne nawracające i epizody depresyjne. Najwyższe wskaźniki hospitalizacji występują u osób w wieku 45-54 lat. Kobiety są hospitalizowane dwukrotnie częściej niż mężczyźni. Mieszkańcy miast są częściej leczeni niż mieszkańcy wsi, różnica ta nie występuje w klasie wieku 45-54 lat. W ciągu 5 lat najwyższa dynamika wzrostu wystąpiła u osób w wieku 45-54 lat, wyższa wśród kobiet niż mężczyzn, wyższa wśród mieszkańców miast niż wsi.
Wnioski. W największym stopniu wzrosła hospitalizacja z powodu epizodów depresyjnych i zaburzeń nawracających, zwłaszcza ich postaci ciężkich.