Streszczenie
Cel. Od kiedy wprowadzono do leczenia zaburzeń psychicznych metodę elektrowstrząsową, wciąż badacze starają się udoskonalać sposób wykonywania zabiegów tak, aby zwiększać ich skuteczność oraz zmniejszać ryzyko uszkodzeń funkcji poznawczych przez przepływający prąd.
Przegląd. Przedmiotem badań jest m.in. lokalizacja elektrod. Jednostronne ułożenie elektrod nad półkulą niedominującą powoduje mniej powikłań w postaci zaburzeń pamięci i procesu uczenia się, ale często jest mniej skuteczne niż elektrowstrząsy dwuskro-niowe i dwuczołowe. Z kolei dwuskroniowa lokalizacja elektrod skutkuje większym ryzykiem uszkodzenia funkcji poznawczych. Elektrowstrząsy dwuczołowe przeprowadzono po raz pierwszy w 1973 r., później powrócono do nich w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Z tamtego okresu pochodzą prace Lawsona i wsp. - badaczy kanadyjskich, którzy opublikowali wyniki badań potwierdzające wcześniejsze hipotezy, że elektrowstrząsy dwuczołowe są równie skuteczne w leczeniu depresji jak elektrowstrząsy dwuskroniowe, wywołując jednocześnie mniej zaburzeń funkcji poznawczych.
Wnioski. Dwuczołowe umiejscowienie elektrod zyskuje sobie na świecie coraz więcej zwolenników. Jednak nadal jest zbyt mało badań porównawczych z innymi lokalizacjami elektrod, by można polecać elektrowstrząsy dwuczołowe jako działanie z wyboru w leczeniu zaburzeń psychicznych.