2005 zeszyt 4

Powrót do zeszytu

Tom 14, zeszyt 4

Artykuł oryginalny

Uwarunkowania sytuacyjne czynów agresywnych dokonywanych przez chorych na schizofrenię

Józef Kocur1, PRZEMYSŁAW CYNKIER2
1. Zakład Rehabilitacji Psychospołecznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
2. Klinika Psychiatrii Sądowej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
Postępy Psychiatrii i Neurologii 2005; 14 (4): 277-284
Słowa kluczowe: schizofrenia, agresja, wiktymologia

Streszczenie

Cel. W pracy przedstawiono okoliczności, w jakich dochodziło do popełniania przez chorych na schizofrenię czynów agresywnych oraz związek pomiędzy sytuacją kryminogenną a rodzajem ujawnianej przez nich agresji. W latach 1998-2004 ich sprawy zostały skierowane przez sądy do Komisji Psychiatrycznej ds. Środków Zabezpieczających.

Metoda. Analizie poddano opinie sądowo-psychiatryczne oraz materiały sądowe dotyczące 33 sprawców zabójstw, 24 sprawców pobić i 14 sprawców gróźb karalnych.

Wyniki. W okresie poprzedzającym krytyczne wydarzenia najczęstszą formą postępowania otoczenia z osobą chorą psychicznie była agresywna konfrontacja, którą z podobną częstością występowała w środowiskach wszystkich sprawców. W ujęciu wiktymolo-gii zachowania przyszłych ofiar można traktować jako formy „prowokacji" lub „ nieostrożności" wobec sprawców. Sposób postępowania sprawców w okresie czynu cechował się drastycznością i determinacją. Ofiarami zabójstw najczęściej stawały się osoby spokrewnione ze sprawcą. Sprawcy gróźb karalnych agresywne zachowania przejawiali zwykle wobec większej liczby osób, które wcześniej znali. W grupie sprawców pobić, ujawniających pośredni stopień nasilenia agresji, dawała się zauważyć przypadkowość wyboru ofiar i różny dystans wobec nich. Mężczyźni i kobiety w zbliżonym stopniu byli narażeni jedynie na pobicie, w dwóch pozostałych grupach ofiarami częściej byli mężczyźni. Stan trzeźwości w okresie czynu nie odgrywał istotnego znaczenia i nie różnicował badanych grup. Najczęściej spotykanymi i podobnymi we wszystkich grupach reakcjami ofiar na zachowanie sprawcy w okresie czynu był czynny opór bądź bierność. Bezpośrednio po czynie zabronionym najczęściej biernie oczekiwali na ujęcie sprawcy pobić, uciekali z miejsca zdarzenia - sprawcy gróźb karalnych, a ślady przestępstwa zacierali jedynie sprawcy zabójstw.

Wnioski. Wyniki potwierdzają, iż do powstania sytuacji kryminogennej przyczyniały się zarówno stan psychiczny sprawców chorych na schizofrenię, jak i zachowania ich ofiar. Zachowanie sprawców w okresie czynu cechowało się znacznym nasileniem agresji. Rodzaj i ukierunkowanie zachowania agresywnego chorych na schizofrenię wykazywały zależność od charakteru relacji z ofiarą.

Adres do korespondencji:
Dr Przemysław Cynkier, Oddział Psychiatrii Sądowej Wojewódzkiego Samodzielnego Psychiatrycznego Zespołu Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej im. prof. J. Mazurkiewicza, ul. Partyzantów 2/4, 05-802 Pruszków, tel. (22) 7586303