Streszczenie
Cel. Celem pracy było zbadanie wpływu polimorfizmu niektórych genów oraz wpływu lipidów osocza na skuteczność leczenia otępienia przy użyciu inhibitorów cholinesterazy.
Metody. Grupa składała się 68pacjentów - 48 z chorobą Alzheimera i 20 z otępieniem typu mieszanego. Allele apolipoproteiny E, dwa rodzaje polimorfizmu białka zbliżonego do receptora lipoprotein niskiej gęstości (LRP) i dwa rodzaje polimorfizmu interleukiny 1ß identyfikowano przy pomocy analizy DNA. Poziom lipidów w osoczu oznaczano stosując metody enzymatyczne.
Wyniki. W grupie osób ile odpowiadających na leczenie nie było ani jednego nosiciela allelu e2 apolipoproteiny E. W grupie tej częstość allelu e4 była większa w porównaniu z częstością w grupie z dobrą odpowiedzią na leczenie. Częściej również w grupie ze złą odpowiedzią obserwowano występowanie nosicieli dłuższego allelu (92) polimorfizmu [TTTC]n receptora LRP oraz nosicieli allelu Tpolimorfizmu C766T tego receptora, jak również częściej występowały w tej grupie osoby z poziomem cholesterolu LDL osocza przewyższającym 135 mg/dl. Wyrainiejsze różnice obserwowano u pacjentów z chorobą Alzheimera niż u pacjentów z otępieniem typu mieszanego. Im większa ilość powyższych niekorzystnych czynników charakteryzowała poszczególnych pacjentów tym w istotny sposób częściej znajdowali się oni w grupie ze złymi wynikami leczenia.
Wnioski. W konkluzji można uznać, że polimorfizm apolipoproteiny E i receptora LRP oraz poziom cholesterolu LDL w osoczu mogą mieć wpływ na efektywność leczenia pacjentów z otępieniem inhibitorami cholinesterazy.