Streszczenie
Cel. Porównanie wykonania testów neuropsychologicznych, oceniających funkcje „ czołowe ", przez dobrane grupy chorych w wieku powyżej 50 roku życia z rozpoznaniem depresji nawracającej i łagodnych zaburzeń poznawczych (MCI).
Metoda. Badaniem objęto 30 osób z depresją w przebiegu choroby afektywnej jednobiegunowej (21 kobiet i 9 mężczyzn, średnia wieku 55,4 ±4,7 lat) oraz 30 osób z MCI (21 kobiet i 9 mężczyzn, średnia wieku 61,9 ±5,6 lat). Grupę kontrolną stanowiło 30 osób zdrowych (20 kobiet i 10 mężczyzn, średnia wieku 59,7 ± 7,7 lat). Do oceny nasilenia depresji zastosowano 17-punktową skalę depresji Hamiltona, a do oceny nasilenia globalnych zaburzeń poznawczych skalę Mini Mental State Examination (MMSE). Do oceny neuropsychologicznej użyto testów badających funkcje „czołowe": Trail Making Test (TMT), test Stroopa, Wisconsin Card Sorting Test (WCST) oraz test N-back.
Wyniki. Średnie nasilenie objawów depresji wynosiło w grupie depresji 23,9 ± 3,7, a grupie MCI 4,5 ± 1,4 punktów, natomiast średni wynik w skali MMSE - 29,1 ± 1,3 w grupie depresji i 25,3 ± 0,9 w grupie MCI. Zarówno osoby chore na depresję, jak osoby z MCI uzyskały istotnie niższe wyniki we wszystkich testach neuropsychologicznych, w porównaniu z osobami zdrowymi. Chorzy z MCI uzyskali podobne wyniki w teście TMT A oraz teście Stroopa jak chorzy z depresją. Wykonanie testów WCST oraz N-back, które oceniają procesy pamięci operacyjnej oraz funkcje wykonawcze, u chorych z MCI było znacznie gorsze, niż u chorych na depresję.
Wnioski. Przy zastosowaniu testów WCST i N-back wykazaliśmy, że u chorych na depresję powyżej 50 roku życia w okresie nasilonych objawów choroby występują zaburzenia funkcji czołowych o umiarkowanym nasileniu. Natomiast w grupie osób z MCI, przy nieobecności objawów depresji, zaburzenia czynności kory czołowej mierzone tymi testami były bardzo głębokie, wielokrotnie przekraczające odchylenia spotykane u chorych na depresję.