Streszczenie
Cel. Analiza piśmiennictwa dotyczącego wpływu leków przeciwpadaczkowych na funkcje poznawcze u zdrowych ochotników, osób leczonych z rozpoznaniem padaczki lub zaburzeń psychicznych.
Poglądy. Leki przeciwpadaczkowe „starszej generacji" zaburzają sprawność funkcji poznawczych. Efekt jest najbardziej nasilony przy stosowaniu barbituranów i benzodiazepin. Mniej nasilony w przypadku fenytoiny. Natomiast zastosowanie karbamazepiny i walpro-inianów w monoterapii prowadzonej standardowymi dawkami nie powoduje prawdopodobnie zmian w zakresie funkcji poznawczych o istotnym znaczeniu klinicznym. Leki przeciwpadaczkowe „ nowej generacji" oddziałują na funkcje poznawcze w zróżnicowany sposób. Badania nad zastosowaniem gabapentyny, okskarbazepiny, wigabatryny, tiagabiny nie wskazują na to, żeby ich podawanie wpływało negatywnie na funkcje poznawcze. W przypadku lamotryginy obserwowano nawet poprawę w stosowanych testach. Jedynie przy zastosowaniu topiramatu obserwowano u części osób pogorszenie w zakresie uzyskiwanych wyników testów.
Wnioski. Wpływ leków przeciwpadaczkowych na funkcje poznawcze jest zróżnicowany. Wyraźne zaburzenia dotyczą stosowania niektórych leków „starszej generacji". W przypadku grupy leków „nowej generacji" niekorzystne oddziaływania obserwowano u części osób otrzymujących topiramat. Przy analizie piśmiennictwa zwraca uwagę niewielka liczba prac dotyczących omawianych zagadnień oraz trudności metodologiczne wpływające negatywnie na wiarygodność uzyskiwanych wyników.