Streszczenie
Cel. Celem artykułu jest próba przeglądu dostępnej literatury na temat występowania zaburzeń depresyjnych w przebiegu schyłkowej niewydolności nerek.
Poglądy. Depresja jest problemem istotnie pogarszającym jakość życia pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek. Rozpowszechnienie zespołu depresyjnego u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek jest nieznane, ale prawdopodobnie mieści się w zakresie 5-10%. Ostatnie dane potwierdzają związek występowania objawów depresji z chorobowością, subiektywną oceną jakości życia i śmiertelnością u osób ze schyłkową niewydolnością nerek leczonych dializami. Istotną i nie rozwiązaną kwestią jest brak specyficznego narzędzia diagnostycznego, które umożliwiłoby wczesne wykrycie objawów depresji u osób ze schyłkową niewydolnością nerek i wdrożenie odpowiedniego leczenia u tych pacjentów.
Wnioski. Zachodzi potrzeba rutynowego stosowania badań przesiewowych w kierunku depresji u pacjentów dializowanych. Należy podkreślić rolę współpracy całego personelu w identyfikacji problemów związanych z jakością życia u pacjentów dializowanych. Prawidłowa, dostatecznie wczesna diagnoza oraz umiejętne leczenie przeciwdepresyjne lub przeciwlękowe może w znacznym stopniu zmniejszyć ryzyko przerwania leczenia nerkozastępczego.