Streszczenie
Cel. Omówione zostaną podstawowe kryteria jakości życia, którymi w swojej ocenie kierują się pacjenci oraz zostanie zaprezentowany lekarski punkt widzenia w tym zakresie. Przedstawione zostaną również główne źródła dyskomfortu pacjentów z padaczką istotne ze względu na przebieg i skuteczność leczenia.
Poglądy. Po latach zainteresowań i nadziei związanych ze stale rosnącą ofertą firm farmaceutycznych nastąpiło poszerzenie uwagi lekarzy o zagadnienia związane ze stanem psychicznym pacjentów oraz psychologicznymi formami pomocy w radzeniu sobie z przeżywanymi trudnościami życia codziennego. W przypadku padaczki, która w swej etiologii i przebiegu klinicznym jest schorzeniem bardzo zróżnicowanym i przewlekłym, pojęcie jakości życia i związane z nią funkcjonowanie psychospołeczne zaczyna nabierać szczególnego znaczenia. Lekarska diagnoza stopnia dotkliwości choroby dotyczy zazwyczaj częstości i przebiegu napadów padaczkowych. Postępowanie lekarza zmierza zatem do optymalizacji leczenia farmakologicznego w kierunku pełnej kontroli napadów występujących u pacjenta lub gdy jest to niemożliwe, do ograniczania częstości i intensywności ich występowania. Natomiast osoby z padaczką mają własny indywidualny wizerunek ograniczeń oraz dysponują własnymi kryteriami oceny poziomu ich życia. Pacjent z padaczką w ocenie jakości życia bierze pod uwagę nie tylko stan swojego zdrowia fizycznego ale również ocenia swój status społeczny, poczucie przydatności i niezależności oraz cały szereg aspektów dotyczących codziennego funkcjonowania.
Wnioski. Dyskomfort, jaki odczuwają osoby z padaczką, jest wynikiem rozbieżności, jakie powstają między ich planami i oczekiwaniami, a niepowodzeniami doświadczanymi w codziennym życiu. Radzenie sobie z padaczką polega na umiejętności wykorzystania własnych możliwości w przełamywaniu ograniczeń i trudności wynikających z ich choroby pojawiających się w codziennym życiu.