Streszczenie
Cel. Przegląd piśmiennictwa dotyczącego klinicznego rozpoznawania otępienia z ciałami Lewy'ego (dementia with Lewy bodies - DLB).
Poglądy. DLB uważane jest za drugą co do częstości po otępieniu typu Alzheimera, postać otępienia pierwotnie zwyrodnieniowego. W diagnostyce klinicznej DLB podkreśla się szczególny charakter profilu neuropsychologicznego otępienia w początkowym okresie choroby, z przewagą zaburzeń wzrokowo-przestrzennych i uwagi nad osłabieniem pamięci. Z objawów osiowych DLB szczególna rola przypisywana jest fluktuacji procesów poznawczych, stanu świadomości. Dla jego identyfikacji opracowano specjalne skale. Większa rola w klinicznym rozpoznawaniu DLB przypisywana jest obecnie objawom sugerującym rozpoznanie - nadwrażliwości na neuroleptyki, zaburzeniom fazy REM snu i obniżeniu prążkowiowego transportu dopaminy w badaniach czynnościowego neuroobrazowania. Zwraca się też uwagę na znaczenie potylicznej hipoperfuzji/hipometabolizmu w badaniach SPECT/PET dla rozpoznania DLB. Potrzeba rozpoznawania DLB uzasadniona jest przede wszystkim względami leczniczymi - większym ryzykiem związanym ze stosowaniem leków neuroleptycznych, a jednocześnie większą podatnością na leczenie inhibitorami cholinesteraz.
Wnioski. Obraz kliniczny DLB nie ma cech swoistych. Podobne objawy występują w chorobie Alzheimera, chorobie Parkinsona z otępieniem, otępieniu naczyniopochodnym i innych chorobach mózgu. W każdym z tych zaburzeń wymagana jest szczególna ostrożność w stosowaniu leków, zwłaszcza neuroleptycznych. Obecnie więc rozpoznawanie kliniczne DLB ma bardziej charakter teoretyczny niż praktyczny.