Streszczenie
Cel. Celem pracy jest ocena przydatności badania dyfuzyjnego MR u chorych na stwardnienie rozsiane (SM).
Metoda. Badaniem MR, składającym się ze standardowego badania oraz sekwencji DWI (diffusion-weighted images), objęto 66 chorych z potwierdzonym SM i 23 osobową grupę kontrolną. Chorych na SM, na podstawie obrazu MR, podzielono na grupę z ogniskami demielinizacyjnymi i bez nich. Dokonano pomiarów współczynników dyfuzji ADC (apparent diffusion coefficient) niezmienionej istoty białej płatów czołowych, ciemieniowych i skroniowych obu półkul mózgu.
Wyniki. Stwierdzono znamienną statystycznie różnicę w wartościach współczynników ADC istoty białej u pacjentów z SM (średnia = 117,32; SD = 8,68; SE = 1,069) i u osób z grupy kontrolnej (odpowiednio: średnia = 109,2; SD = 10,251 i SE = 2,138)) oraz między pacjentami z SM z licznymi ogniskami demielinizacyjnymi (średnia=119,47; SD 7,965, SE=1,105) i bez takich ognisk (średnia = 111,3; SD = 8,617; SE = 2,303).
Wnioski. Pomiar mapy ADC jest prostą i powtarzalna metodą oceny stopnia uszkodzenia istoty białej. Może odegrać rolę w ocenie obciążenia chorobą oraz w długoterminowym monitorowaniu postępu choroby i efektów leczenia.