Streszczenie
Cel. Próba identyfikacji przypadków otępienia z ciałami Lewy'ego (DLB) na podstawie informacji z historii chorób pacjentów, u których pierwotnie rozpoznano inne postacie otępienia. DLB jest uważane za drugą co do częstości występowania, po otępieniu typu Alzheimera (AD), postać otępienia pierwotnie zwyrodnieniowego. Mimo, że aktualne kliniczne kryteria diagnostyczne DLB odznaczają się znaczną czułością i swoistością oraz wydają się stosunkowo proste, w zwykłej praktyce klinicznej jest ono rozpoznawane rzadko.
Metoda. Kliniczne kryteria diagnostyczne DLB odniesiono do zapisów w historiach chorób pacjentów z rozpoznaniem innych postaci otępienia, głównie AD i naczyniowego (VaD). W ten sposób zidentyfikowano 22 przypadki prawdopodobnego lub możliwego DLB. W przypadkach tych deficytom funkcji poznawczych towarzyszyły objawy uznawane za osiowe dla DLB – fluktuacje funkcjonowania poznawczego, parkinsonizm, omamy wzrokowe. Porównano je z 22 przypadkami prawdopodobnego AD.
Wyniki. Grupa uznana za przypadki DLB wykazywała szereg różnic w porównaniu z grupą AD. Niektóre z nich osiągnęły poziom istotności statystycznej. Mianowicie chorzy z AD istotnie lepiej kopiowali rysunek przecinających się pięciokątów, natomiast u chorych z DLB istotnie częściej występowały objawy wspomagające to rozpoznanie. Fluktuacje okazały się najczęstszym objawem osiowym DLB ale istotnie częstsze były tylko od omamów wzrokowych. Rozpoznano je za pomocą Fluctuations Composite Scale [Ferman i wsp. 2004], oraz zmienności wyników skali MMSE.
Wnioski. Rozpoznanie DLB w zwykłej praktyce psychogeriatrycznej jest możliwe. Poza identyfikacją objawów uznawanych za osiowe dla DLB ważne jest stwierdzenie niezdolności do poprawnego kopiowania rysunku pięciokątów, przy stosunkowo wysokim poziomie funkcjonowania poznawczego.