Streszczenie
Cel. Celem badania jest pomiar wybranych aspektów wzrostu osobistego u osób chorych przewlekle na stwardnienie rozsiane (SM) sprawnych ruchowo (średnia wg EDSS: 4,88) w porównaniu z osobami zdrowymi.
Metoda. W badaniu wzięło udział 60 osób. Dwie grupy respondentów – 30 osób chorych na stwardnienie rozsiane i 30 osób zdrowych – wypełniały kwestionariusze mierzące różne przejawy wzrostu osobistego: gotowość do uzyskania wzrostu osobistego, satysfakcję z życia, sens życia, poziom duchowości (w aspektach: religijności, harmonii, wrażliwości etycznej) oraz intensywność przeżywania emocji pozytywnych.
Wyniki. Z badań wynika, że osoby chore na SM mają pewne korzyści psychologiczne w związku z doświadczaniem swojej choroby, przede wszystkim deklarują większe poczucie sensu życia oraz religijność, wykazują także tendencję do bardziej intensywnego przeżywania emocji pozytywnych w porównaniu z osobami zdrowymi. Z badań wynika także, że stwardnienie rozsiane nie zmienia gotowości do uzyskania wzrostu osobistego, odczuwanej satysfakcji z życia, poziomu wrażliwości etycznej i harmonii.
Wnioski. Zmaganie się ze stresem choroby przewlekłej – stwardnienie rozsiane daje szansę na dobre życie z chorobą. Terapia chorych na SM ukierunkowana na uzyskiwanie wzrostu osobistego ma duże szanse powodzenia dzięki pozytywnym aspektom radzenia sobie z chorobą.