Streszczenie
Cel. Celem artykułu jest określenie wpływu stosowania różnych sposobów diagnozowania depresji poudarowej na jej szacowane rozpowszechnienie oraz rozważenie innych możliwych czynników wpływających na znaczną rozbieżność dostępnych danych epidemiologicznych.
Metoda. Analizowano 44 anglojęzyczne artykuły znalezione w bazie danych PubMed zawierające dane na temat rozpowszechnienia depresji poudarowej. Podzielono zebrane w ten sposób dane na 3 grupy ze względu na typy narzędzi diagnostycznych (systemy klasyfikacyjne, skale kliniczne oraz kwestionariusze samo opisowe) oraz 3 populacje (ogólna, szpitalna i po wypisie ze szpitala).Porównano szacowane występowanie depresji poudarowej w każdej z populacji w zależności od stosowanego narzędzia diagnozy.
Wyniki. W populacji ogólnej każde z narzędzi wskazało różne, w sposób istotny statystycznie, rozpowszechnienie depresji poudarowej. Diagnoza kliniczna (według kryteriów diagnostycznych) określiła je na prawie 24%, skale kliniczne na 14%, natomiast badanie kwestionariuszowe na prawie 32%. W populacji szpitalnej na największy procent występowania depresji poudarowej wskazały systemy klasyfikacyjne – ponad 39% i ta wartość różniła się istotnie statystycznie od wskazanych przez pozostałe dwie grupy narzędzi diagnostycznych, które wskazały na nieco ponad 31%. W populacji osób po wypisie ze szpitala na najmniejsze rozpowszechnienie depresji po udarze wskazały systemy klasyfikacyjne – ponad 5% i wynik ten różnił się istotnie statystycznie od wyników pozostałych dwóch metod diagnozowania depresji, które wskazały na prawie 32% jej rozpowszechnienie wśród osób po udarze.
Wnioski. Kwestionariusze samo opisowe, skale kliniczne i systemy klasyfikacyjne mają różną przydatność w diagnozie depresji poudarowej. Zaznaczają się między nimi znaczące różnice pomiarowe w każdej z analizowanych populacji i stąd m.in. mogą wynikać różnice w szacowanej częstości występowania depresji po udarze. Słuszne wydaje się zbadanie przydatności diagnostycznej konkretnych narzędzi i wpływu czasu, jaki minął od udaru, na pojawienie się zaburzenia.