Streszczenie
Cel. Określenie poziomu lęku w grupie kobiet leczonych operacyjnie w oddziale ginekologii jest ważnym elementem diagnozy lekarsko- pielęgniarskiej i może umożliwić lepsze zrozumienie potrzeb pacjentek w okresie okołooperacyjnym. Przeprowadzone badania miały na celu określenie nasilenia lęku u kobiet w okresie okołooperacyjnym leczonych w oddziale ginekologii.
Metoda. Badaniami objęto 232 kobiety leczone operacyjnie z różnych powodów ginekologicznych. Do badań zakwalifikowano kobiety, u których wcześniej nie stwierdzono zaburzeń psychicznych. Badania przeprowadzono przy użyciu Inwentarza Stanu i Cechy Lęku STAI (State-Trait Anxiety Inventory, STAI) Spielbergera.
Wyniki. Poziom lęku-stanu, zarówno przed operacją, jak i po operacji, był istotnie mniejszy (p < 0,05) w grupie badanych w wieku do 40 lat, aniżeli w grupie badanych w wieku 41‒50 lat i powyżej 50 lat. Poziom lęku-stanu w grupie kobiet leczonych z powodów ginekologicznych był w okresie okołooperacyjnym istotnie większy (p< 0,05) wśród badanych z wykształceniem podstawowym lub zawodowym aniżeli wśród badanych z wykształceniem średnim i wyższym.
Wnioski. Wczesne rozpoznanie nasilenia lęku u pacjentek leczonych operacyjnie z powodów ginekologicznych pozwala wyodrębnić kobiety, które wymagają podjęcia działań psychoedukacyjnych. Wdrożenie takiego postępowania może przyczynić się do optymalizacji procesu pielęgnacyjnego, większej satysfakcji pacjentek z przeprowadzonego leczenia i wyższej oceny placówki świadczącej usługi medyczne w okresie okołooperacyjnym.