2012 zeszyt 3

Powrót do zeszytu

Tom 21, zeszyt 3

Artykuł poglądowy

Znaczenie objawów resztkowych w przebiegu leczenia depresji

Marcin Bugaj1, Andrzej Jakubczyk1, Marcin Wojnar1,2
1. Katedra i Klinika Psychiatryczna, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Warszawa
2. University of Michigan, Department of Psychiatry, Ann Arbor, MI, USA
Postępy Psychiatrii i Neurologii 2012; 21(3): 199–206
Słowa kluczowe: depresja, objawy resztkowe, remisja

Streszczenie

Cel. Omówienie definicji i znaczenia objawów resztkowych (rezydualnych) w przebiegu i leczeniu depresji.
Poglądy. Remisja jest stanem, którego uzyskanie i utrzymanie w przypadku pacjentów z rozpoznaną depresją, a także innymi chorobami psychicznymi powinno być celem prowadzonych działań terapeutycznych. Jednakże pomimo ciągłego postępu w zakresie diagnozy i terapii cel ten nie zawsze jest osiągany, a długoterminowe wyniki leczenia nie są w dalszym ciągu zadowalające. Objawy resztkowe towarzyszące pełnej lub częściowej remisji są bardzo ważnymi czynnikami mającymi wpływ na przebieg choroby. Najczęściej są to typowe objawy depresji występujące w mniejszym nasileniu, takie jak: obniżony nastrój, problemy ze snem, zmęczenie czy też często niewiązane z depresją objawy somatyczne, głównie bólowe. Wiele badań potwierdza fakt szybszego nawrotu objawów choroby u osób, u których obecne są objawy resztkowe.
Wnioski. Rozpoznanie uwzględniające obecność objawów resztkowych i prawidłowo wdrożone leczenie mające na celu ich zminimalizowanie powinny stanowić standard postępowania w przypadku tak powszechnego i upośledzającego życie schorzenia, jakim są zaburzenia depresyjne.

Adres do korespondencji:
lek. Marcin Bugaj
Katedra i Klinika Psychiatryczna Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
ul. Nowowiejska 27, 00-665 Warszawa
tel.22‒8251236
e-mail: mbugaj@wum.edu.pl