Streszczenie
Cel. Celem pracy jest przybliżenie tematyki dotyczącej zaburzeń snu występujących w populacji dziecięco-młodzieżowej.
Poglądy. W praktyce klinicznej z zaburzeniami snu spotykają się lekarze różnych specjalności, również psychiatrzy dziecięco-młodzieżowi, ponieważ początek niektórych zaburzeń przypada na okres dzieciństwa i adolescencji. W artykule przedstawiono podział zaburzeń snu według Międzynarodowej Klasyfikacji Zaburzeń Snu ICSD-2. Szczegółowo opisano wybrane kategorie diagnostyczne najczęściej występujące w omawianej populacji, jak zespół obturacyjnego bezdechu sennego, upojenie przysenne, somnambulizm, lęki nocne, zespół opóźnionej fazy snu, narkolepsję oraz zaburzenia snu związane z zaburzeniami psychicznymi.
Wnioski. Zaburzenia snu wpływają na funkcjonowanie dzieci i młodzieży, często pogarszając jakość życia osób młodych. Wiedza dotycząca problematyki snu, a w szczególności diagnostyki specyficznych zaburzeń snu u dzieci i młodzieży powinna zyskiwać coraz szersze zainteresowanie wśród lekarzy, ponieważ nieleczone lub źle diagnozowane zaburzenia snu prowadzą do utrwalenia zaburzeń snu, co może skutkować przewlekaniem się tych problemów w życiu dorosłym.