2013 zeszyt 3

Powrót do zeszytu

Tom 22, zeszyt 3

Artykuł poglądowy

Depresja a patologia osobowości w ujęciu psychodynamicznym

Katarzyna Poniatowska-Leszczyńska1, Krzysztof Małyszczak2
1. Krakowskie Centrum Psychodynamiczne, Poznań
2. Zakład Psychoterapii i Chorób Psychosomatycznych, Katedra Psychiatrii, Uniwersytet Medyczny, Wrocław
Postępy Psychiatrii i Neurologii 2013; 22(3): 201-209
Słowa kluczowe: depresja, psychoterapia psychodynamiczna, diagnoza osobowości

Streszczenie

Cel. Artykuł ukazuje zależność między natężeniem patologii osobowości a głębokością zaburzeń depresyjnych. Wiąże objawy depresyjne z jakością struktur i procesów psychicznych, od których zależy rozumienie dynamiki depresji i jej leczenie.

Poglądy. Myślenie psychodynamiczne o zaburzeniach depresyjnych wychodzi od strukturalnej diagnozy osobowości. Poziom organizacji osobowości można określić na podstawie oceny podstawowych jakości psychicznych, takich jak: tożsamość, mechanizmy obronne, testowanie rzeczywistości, rodzaj relacji z obiektem, funkcjonowanie moralne. Wszelkie objawy pacjenta i decyzje dotyczące farmakoterapii, interwencji pomocowych, terapii rozpatrywane są przez pryzmat diagnozy strukturalnej. Artykuł pokazuje powiązanie modelu patologii osobowości Kernberga z kryteriami diagnostycznymi klasyfikacji DSM-IV.

Wnioski. Depresja rozumiana jest jako reakcja na utratę obiektu. Im patologia osobowości jest mniejsza, tym bardziej stany depresyjne dotyczą realnej utraty a przeżywanie depresyjne zawiera więcej odniesień do realności. Chociaż w ujęciu objawowym zaburzenia depresyjne u osób z różnymi patologiami osobowości wyglądają podobnie, mogą być związane z różnymi procesami psychicznymi.

Adres do korespondencji:
mgr Katarzyna Poniatowska-Leszczyńska
Krakowskie Centrum Psychodynamiczne
ul. Żukowska 27, 60-456 Poznań
e-mail: k.poniatowska@op.pl