Archiwum 1992–2014

Cel. Przedstawiono najważniejsze dane dotyczące znaczenia zmian w zakresie układu odpornościowego w patogenezie i leczeniu schizofrenii i depresji.

Poglądy. Rola układu odpornościowego w patogenezie schizofrenii dotyczy trzech aspektów: udziału procesu autoimmunizacyjnego, zaburzeń regulacji cytokin oraz roli patogenetycznej zakażeń wirusowych. Badania wykonane u chorych na depresję w latach osiemdziesiątych wskazują na cechy osłabienia aktywności układu odpornościowego, zwłaszcza w zakresie odporności komórkowej, natomiast badania wykonane w latach dziewięćdziesiątych wskazują na istnienie u tych chorych cech patologicznej aktywacji immunologicznej, gdzie główna rola przypada prawdopodobnie zaburzeniom układu cytokin, zwłaszcza tzw. cytokin o działaniu prozapalnym. Badania zarówno eksperymentalne, jak i kliniczne wskazują na przeciwwirusowe i immunomodulacyjne działanie soli litu. W artykule przedstawiono również niektóre dane dotyczące aspektów neuroimmunologicznych działania leków neuroleptycznych i przeciwdepresyjnych oraz możliwości terapeutycznego działania w schizofrenii i depresji poprzez wpływ na układ odpornościowy.