- Strona główna
- >
- Archiwum
- >
- zeszyt 4
- >
- Trudności w poświadczaniu niezdolności oskarżonego z zaburzeniami psychicznymi do stawienia się na wezwanie organu procesowego – opis przypadku
Archiwum 1992–2014
Trudności w poświadczaniu niezdolności oskarżonego z zaburzeniami psychicznymi do stawienia się na wezwanie organu procesowego – opis przypadku
Cel. Omówienie niektórych przyczyn trudności w opiniowaniu o niezdolności oskarżonego do udziału w rozprawie sądowej. Zwrócono uwagę na odrębności dotyczące roli lekarza wobec pacjenta i lekarza sądowego wobec osoby badanej.
Przypadek. Dwóch lekarzy: lekarza psychiatrę i lekarza sądowego (niepsychiatrę) oskarżono o bezprawne wystawianie zaświadczeń o niezdolności do stawienia się na wezwanie sądu w celu udziału w rozprawie z powodu zaburzeń psychicznych. Przytoczono kryteria, którymi można się posłużyć w ocenie zdolności do udziału w rozprawie sądowej.
Komentarz. Lekarz sądowy oceniając zdolność do udziału w rozprawie osoby oskarżonej z zaburzeniami psychicznymi powinien osobiście przeprowadzić badanie psychiatryczne. Dopiero na tej podstawie może wystawić odpowiednie zaświadczenie, w którym powinien ocenić znaczenie odchyleń od normy oskarżonego dla zdolności udziału w rozprawie sądowej.
Katedra i Klinika Psychiatrii AM im. Piastów Śląskich we Wrocławiu
Wybrzeże L. Pasteura 10, 50-367 Wrocław
e-mail: ssidorowicz@kk.e-wro.pl