Archiwum 1992–2014

Cel. Zaprezentowanie wyników pilotażowego monitoringu skutków ustawy wprowadzającej bezwzględny zakaz palenia w szpitalach psychiatrycznych po 18 miesiącach od wejścia przepisów w życie.
Metoda. Ankieta dotycząca faktycznego wprowadzenia w życie i egzekwowania zakazu palenia, w tym dostępności i źródeł finansowania programów terapeutycznych i środków farmakologicznych stosowanych w leczeniu uzależnienia od nikotyny.
Wyniki. Wyniki opracowano na podstawie 33 ankiet ze szpitali i oddziałów psychiatrycznych z 8 województw Polski. Wynika z nich, że całkowity zakaz palenia wprowadzono i jest on bezwzględnie egzekwowany jedynie w 10% placówek, i są to oddziały dziecięco-młodzieżowe oraz odwykowe. W 85% palcówek nie wprowadzono programów terapeutycznych leczenia uzależnienia od tytoniu, w 94% nie są dostępne środki farmakologiczne stosowane w leczeniu uzależnienia. W 2011 roku żadna placówka nie uzyskała dodatkowych środków finansowych na wprowadzanie programów antytytoniowych. Wprowadzenie całkowitego zakazu palenia jest postrzegane przez większość psychiatrów kierujących oddziałami i szpitalami jako niemożliwe.
Wnioski. Od czasu wprowadzenia w 2010 roku nowelizacji Ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych nie wprowadzono faktycznego zakazu palenia w większości badanych placówek psychiatrycznych. Zmiana Ustawy nie wpłynęła na wzrost dostępności programów profilaktycznych i terapeutycznych adresowanych do pacjentów hospitalizowanych z powodu poważnych zaburzeń psychicznych. Skuteczne wprowadzenie zakazu palenia wymaga przygotowania i wdrożenia ogólnopolskich programów leczenia uzależnienia od tytoniu adresowanych do chorych z zaburzeniami psychicznymi hospitalizowanych w szpitalach i oddziałach psychiatrycznych.